over de paardenmuziekcoach
Ik ben Wim Vrugteman en ik help mensen om weer in verbinding met zichzelf te komen.
Om te kunnen groeien is het helpend om stil te gaan staan. De versnelde ademhaling en hartritme in een toestand brengen waarin er weer samenhang komt. De antwoorden zitten vaak niet in het hoofd, maar in het lichaam. Het is de kunst om de verbinding tussen gedachten en gevoel weer te laten stromen zodat de keuzes die gemaakt worden oprechte keuzes zijn.
Paarden zijn oprecht, intuïtief, sensitief, duidelijk, vergevingsgezind en heel erg in het hier en nu. Daarom juist zeer geschikt als spiegels van de ziel. De paarden voelen aan waar in het lichaam de emotionele blokkades zitten en waar in het hoofd beperkende en of remmende gedachtes zich manifesteren. Hou je je vast aan deze blokkades dan zal het paard de verbinding niet aangaan. Je kwetsbaar open stellen voor wat zich aandient is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Ik help je om te vertalen wat de paarden laten zien, wat zich aandient. Ik help je om je in het hier en nu open te stellen.
Muziek is iets waar ik al van jongs af aan door ben geraakt. Het brengt me terug naar een staat van herkenning van een universeel oer gevoel wat in ons wezen is opgeslagen. Het raakt zachtheid, emoties, herinneringen en gevoelens aan en stelt open voor wat zich aandient. Even uitgeplugt uit het drukke bestaan en helemaal in het hier en nu. Genieten van het moment zelf. Ervaren hoe het is om te zijn. En dat in een omgeving waar de paarden reageren op de muziek die gemaakt wordt. Op het gevoel dat wordt aangeraakt en de emoties die daarbij vrijkomen. Een uniek samenspel tussen paard, muziek en mens die met elkaar de verbinding aangaan.
Positieve gedachten leveren groei op. Er worden meer mogelijkheden gezien, minder leuke ervaringen worden leermomenten, het leidt tot minder stress en dat kan een positief effect op de gezondheid hebben.
Ik geloof dat niet alleen gedachten het wereldbeeld bepalen, maar dat ook het lichaam een groot informatiesysteem is dat van alles probeert te vertellen. Het onderbuikgevoel is daar een mooi voorbeeld van.
Ik heb ervaren dat wanneer ik daar niet naar luister, mijn lichaam dat ergens opslaat om er later op terug te komen. Hoe eerder de signalen herkent worden, hoe eerder deze op te lossen zijn, des te makkelijker het gaat.
Ik ben mensen gaan helpen omdat ik geloof dat iedereen dromen kan waarmaken. Dat iedereen op eigen benen kan staan en in eigen kracht en groei gelooft. Het begint met in jezelf gaan geloven, op jezelf vertrouwen en liefhebben. Durf jij jezelf lief te hebben?